Woweeeeee l.o.v.e!!!!!!!

Woweeeeee l.o.v.e!!!!!!!

afgelopen vrijdag had ik afgesproken met gamaliel voor een weekend met haar ouders, mij gevoel voor haar is niet optimaal.er word wijnig gesproken en er is niet zoveel camestri maar ik wil haar tog nog wel weer zien (we geven niet zo gouw op)
haar zegen voor mij om te daten met andere kwam niet zo van de grond heb me foon vol staan met sms van dames ondmoet via internet maar tot een date comt het meestal nie. de ene keer dat ik wel beet had kwamen ze met zn 2 en heb daarna ok niks meer van dr gehoord

de vrijdag was er ook een wedding van een van de zusters van een member van de staff
het begon om half 8 en iedereen van feeld of dreams was uitgenodicht.
ik heb inmidels een beetje uit de hand gelopen ochtend ritueel met kirten (soort zingen in het donker) voor de voorberijding op meditate en joga.
maar omdat ik nog al moeite heb met het op staan om 4uur begin ik meestal om een uur of 5/6 en ben anderhalf uur later fris en fruitig voor het ontbeid.
Nu was alleen de wedding seramonie al begonnen dus dan maar een potje basket bal met de gasten moest wel om de wissel ef op me foon kijken of ik al een sms van gamaliel binnen had maar dat was niet het geval

smiddags bleken we ook uitgenodicht voor het dine op de wedding, dus met alle vrijwillegers zijn er inmiddels 4 2 australiers een amirikaan en een holanse klompen danser (ike)
met wat members van de staf vertrokken we naar het dine.
de dames hadden voor mij all een maaltijd voorberijd uit angst voor een tafel vol met meat. .in de gang van een woning stonden de vrijwillegers en staf van feeld of dreams en ik als enige met een lunse trommel te wachten op het bruidspaar.

De tafel was lang en simpel gedekt en het huis was wat primitief maar zeker niet ongezellig ingericht
bij binnen komst bruidspaar (in het wit) en wat aanhang van mooie dames en een paarse dress konden we aan de tafel plaats nemen.
ik zat naast de australise vrijwiliger een opende me brootrommel om dit te mengen met dine (rijst) wat indrdaat alleen uit vlees bestond in alle varianten.
Tegen over me zat een van de dames in het paars. en na een blik in haar ogen viel ik voledig van me sokkel en klapte pardoes me veggie trommel dicht. (ef geen trek meer)
herhaardelijk vonden onze ogen elkaar maar tot een gesprek kwam het nog niet.

Na het dine ging mijn paarse dame aan de zij kant zitten naast een member van onze staf
ik besloot om er is werk van te maken en een praatje aan te knopen.
mijn opening zin was vere van briljand wand ik dacht dat me paarse dame de dochter was van de staf member naast haar maar dat bleek vere van de waarhijd (ze leken toch echt op elkaar) wel had ik gelijk kontakt en de staf dame maakte meteen plaats voor mij om naast haar te zitten
ik zonk meteen weer weg in haar prachtige donkere ogen en zag niets meer van het geburen om me heen (diverse staf dames waren nog al antosiast ons tafereel aan het gaden slaan en photos aan het maken.

haar naam bleek eunice (practig!!) we praten wat opervakig (geen iede)
weg zinkend en elkaars ogen tot het moment dat eunice naar voren moesten komen om een buket te vangen
ik was ook megelopen onder het motto geef maar aan ons!!
maar het bleek allen voor de dames.

ik nam weer plaats achter me trommel en zag hoe ze in een kringetje moesten gaan staan om het buket door te geven tot de muziek stopte wie het dan nog in handen had was de winnaar en troon opvolgster.

Eunice was net niet de gene met de buket maar er kwam een tweede kans want de heren waren aan de buurd. Ik stond in de kring met de andere vrijwilgers en wat genodigde en nu ging er een voed bantje in de ronten .. Met me ogen gericht op eunice en het bantje stevig en me linker broek zak wachten ik op het einde van de muziek.
Maar helaas bleek dat niet de bedoeling het moest!! door gegeven worden (tham!!) bij pogong 2 greep ik net mis.
maar later bleek dat mijn australise tafeldame met het buket en de man van het bantje aan
elkaar gekopeld werden en die was toch al bezet

dr kwamen nog wat andere dingen voorbij en wat fotos met de buitenlanders (standaart)
toen we weer aan onze tafel plaats namen.
het feest drijgde ten einde to lopen maar ik ging niet weg zonder tel foon nummer had aleen me foon niet bij me en geen pen.
een van de overantosiaste staf leden bracht uikomst en ging het ook gelijk ef regelen (vrouwen) eunice kreeg all een pen in de hand gedrukt en een stukje papier terwijl ik nog verbijstert aan me stoel genageld was.

Ik rukte me los liep vol vertrouwen naar haar toe knielde voor haar neer alsof ik heel iets anders van plan was om het briefje in ontvangst te nemen
ze vroeg of ik alleen haar telefoonnummer wilde?? of ook haar volle naam en adres? ik zij dat ik alles wilde weten!! maar dat paste niet op het stukje papier dus vertok ik met naam adres en telefonummer weer richting onze outo waar de rest al op me stond te wachten.